Ludvig van Betoven

    Betoven je rođen 1770. godine u Bonnu u Njemačkoj. Njegov prvi učitelj muzike je bio njegov otac, alkoholičar koji ga je tukao i, neuspješno, pokušao predstaviti kao čudo djeteta. Kakogod, drugi su brzo primijetili Betovenovu vještinu. Dobio je poučavanje i poslovanje od Gotloba Nefa, i novčanu pomoć od izbornog princa. Betovenova majka je umrla kad je imao 17, te je nekoliko godina bio odgovoran za njegova dva mlađa brata. Betoven se preselio u Beč 1792. godine, i tu je dobio poučavanje od Josefa Hajdna.Već u starosti od 30 godina, kod Betovena se primjećuju znaci otoskleroze, mješovitog tipa, bolesti srednjeg u unutarnjeg uha i koja vodi ka gluhoći, i on počinje da sve manje čuje, pa počinje sve više izbjegavati ljude, tražeći mir u prirodi, gdje obično i nalazio i nadahnuće za svoje kompozicije.

    1819. godine, Betoven postaje potpuno gluh, pa tako da više i nije u mogućnosti da izvodi sam svoje koncerte kao ni da dirigira. Betovenovo stvaralaštvo je podijeljeno u tri perioda: rani, srednji i kasni.

Glavna djela:

• Rani period - Simfonije br. 1 i 2, 6 žičanih kvarteta, klavirske sonate No.8 i No.14


• Srednji period - Simfonije br.3 do br.7, Kreutzer sonata za violinu i klavir, Fidelio, Violinski končerto, klavirski končerto No.5, Razumovsky Kvarteti, Nadvojvodin trio


• Kasni period - Diabeli varijacije, poslednje klavirske sonate i žičani kvarteti, Misa svečanih proslava, Simfonija br.9





<< prethodna